अमेरिकी राजदूत थम्प्सन लमजुङमा

तरुल’को अवधारणाले नेपालको असहाय र दबाबपूर्ण अवस्थालाई चित्रण गर्दछ भने ‘साँघु’को अवधारणा सकारात्मक जगमा आधारित छ। छिमेकका दुई ठूला र शक्ति राष्ट्रकाबीच पुलका रूपमा स्थापित भई आर्थिक, राजनीतिक र सांस्कृतिक सहकार्यको केन्द्र बन्न सकिने सम्भावनालाई साँघुको अवधारणाले चित्रण गर्दछ। परिस्थितिलाई सही व्यवस्थापन गर्न सके दुई छिमेकीहरूका प्रतिकूल सम्बन्ध भएको अवस्थामा मध्यस्थकर्ताको भूमिका पनि नेपालले खेल्न सक्छ।

नेपाल दुई ढुङ्गाबीचको तरुल बन्ने कि साँघु बन्ने, यो हाम्रो दृष्टिकोण र नीतिमा निर्भर गर्दछ। बीआरआई परियोजनामा संलग्न हुँदा उत्पन्न हुने चुनौतीहरूलाई उचित व्यवस्थापन गर्दै भारतसँगको विशिष्ट सम्बन्धलाई सुदृढ बनाउन सक्ने हो भने हामी दुई छिमेकीबीच मात्र सीमित नभई सम्पूर्ण एसियाली क्षेत्रमा कनेक्टिभिटीको आधार बन्न सक्छौँ। ‘तरुल’ को पीडा र हीनताबोधमा सीमित हुने कि ‘साँघु’को गौरव र आत्मसम्मानमा  अघि बढ्ने, यो निर्णय आजकै पुस्ताले गर्नुपर्छ।